یهودیان و مسیحیان در مقابل علمای خود متعبد بودند، یعنی مطیع و تسلیم آنها بودند و در حقیقت مطیع میلها و هواهای نفسانی آنها بودند؛ خداوند در آنجا[1] می‌فرماید اطاعت، از حقوق مخصوص پروردگار است.
پس آنجا که می‌گوییم اِیّاکَ نَعْبُدُ یعنی خدایا هیچ گروهی را به نام و به نام قدّیس و به نام دیگر عبادت نمی‌کنیم، کورکورانه اطاعت نمی‌کنیم؛اگر رسول خدا را اطاعت می‌کنیم از آن جهت است که تو صریحاً فرمان او را واجب کرده ای. اگر ائمه‌ی اطهار را به عنوان اولی الامر اطاعت می‌کنیم چون تو فرمان داده ای. |more|
پ.ن: این بد است اگر یادمان برود دین و رسولان واسطه ما و آفریدگار ما هستند.
پ.ن: تیتر* برگرفته شده از این شعر است.
درباره این سایت